Бадамдоржийн Ганчимэгийг Монголын сэтгүүл зүйн ярилцлагын “мастер” гэдэг. Хэлэх гэснээ хэлж, бичих гэснээ бичиж л орхидог Б.Ганчимэг сэтгүүлч цахим хуудаснаа ХӨСҮТ талаарх сэтгэгдэлээ бичжээ.
Тэрээр “ХӨСҮТ Ёстой бохир газар байна. Хөнжил гудас, шүүгээ сав гэж хир даг. Дэр ч өгөхгүй юм. Ус буцалгагч ч байхгүй.
Ийм байж үргэлж гадагшаа гонгиноно. Төсөв мөнгөний ихийг авна.
Эндээс нь сэжиг төрөөд хүрэх суух газар алга.
Аргагүй бие муу байна даа.
Гэхдээ дуугүй мөргөөд хэвтэж чадахгүй. Байшин барилгын хуучирсан энэ тэр тусдаа асуудал. Ийм үед бол бүр гучдугаар асуудал.
Халдварт өвчин судлалын эмнэлэг атлаа ийм бохир , хир дагандаа баригдчихсан байж болох юм уу.
Шалаа арчсан болоод л гараад явдаг гэнэ. Хоол моол нь хог гэнэ. Хүйтэн хоол оруулж ирсэн л болдог гэнэ.
Эм тариатай залгасандаа залбираад өвчтөнүүд дуугүй л гүрийх аж…
Би тэгж чадахгүй. Дуугүй байхгүй, хэлсээр л байх болно.
Шөнө ус ч үгүй ирсэн би одоо эмээ юугаар уухаа мэдэхгүй сууна. Ийм эмнэлэг үзээгүй.
Ядаж аргаа барахад хлорамин үнэртэж баймаар юм. Сэжиг сэжиг… 00 мойл нь яанаа…. Хаана ирэх нь энэ вэ.
Дуугүй л хэвтээч дээ, эмнэлэг олдсон нь л их юм гээд л дүү охин загнав аа….
Янгинатал өвдөөд ирсэн болохоор дангинатал амаа жимийгээд хэвтэх юм байх…
Үгүй шүү. Би бол сэтгүүлч хүн. Тийм байж чадахгүй.
Тэр Нямхүү гэж новш ийм л дарга байж. Сэтгэл зүтгэл байвал гуйгаад гүйгээд ажил хийж болдог юм. Сүүлийн таван жилийн амьдралаараа би мэднэ. Хэрэлдэнэ, хэлэлцэнэ, тэрсэнэ, тэмцэнэ… Сэтгэлээ тэврээд гүйгээд байхад өөрчлөлтүүдийг хийж болдог. Хүмүүс ч ойлгож дэмждэг.
Ийм сувдаг, хуурамч алдрын эзэд энэ салбарыг баллаж өгч, таллаж иджээ…
Одоо балаг нь юм хийж бүтээе гээд зүтгэж яваа залуу үе дээр нь ирж байна. Ийм болохоор залуу үе бухимдаж байна.
Одоо энэ яамыг удирдаж байгаа баг зайлах цаг болжээ.
Хүмүүс үхэж үрэгдэж байна”гэв.
