Монголын хөгжмийн урлагт цахиур хагалж яваа дуучдын нэг бол С.Зоригт, А.Хишигдалай нар билээ. Тэд уран бүтээлийн сайн хамтрагчдаас гадна амьдрал дээр ч сайн найзууд гэдгийг бид мэднэ.
Тэгвэл саяхан “The LATE NIGHT with MIKO” нэвтрүүлгийн үеэр Хишигдалай, Амина, Цэлмүүн нараас хэнийг нь бавчи x юмсандаа гэж бодож явсан бэ? гэх асуултад дуучин С.Зоригт сэтгүүлчийн хариулахдаа “Би энэ талаар бодож байгаагүй юм байна. Яасан эвгүй юм бэ. Ойрхоноор нь Хишигдалайг “хусаад” хаялаа. Бид хоёр чинь бавалцахаа c бусдыг нь бараг бүгдийг нь хийсэн шдээ” гэжээ.
Тус нэвтрүүлэгт А.Хишигдалай өмнө нь орохдоо “Манай С.Зоригтын нийх сайхан ааш нь орж ирэхгүй байна. Надруу сандал авч шидэж байсан.Яагаад сандал авч шийдүүлэх болгосон юм бэ ? гэхээр би тэр хүнийг сандал шидэхээр дургүйг нь хүргэсэн юмаа.
Би эхлээд сандал аваад шидчихсэн юм. Би чинь хөдөө өссөн юм болохоор бяр энтэр байна. Тэр үед чинь тэнхээтэй ч байж дээ. Уур хүргээд тээр тэнд амандаа үглээд зогсоод байдаг юм.Харж харж байгаад зэвүү хүрээд хажуудаа байсан сандлаа аваад шидчихсэн.
Тэгээд гарын оносон чинь буцаагаад аваад шидчихсэн.Би буцаагаад шиднэ гэж бодоогүй, бэлтгэлгүй байсан хүний чинь яг толгой руу цохисон. Бид хоёр чинь зөндөө зодолдо ж байсан.Size нэгтэй хувь тавилангаар холбогдсон хүмүүс дээ. Бид хоёр дуулаад 9 жил гаруй болж байна.Сайн уран бүтээл гаргахын тулд худлаа марзганаад байвал бид хоёр өдий болтол явахгүй байсан. Харин зодоо н нүдээнтэ й байсан тулдаа, эр эмийн нүдээр бие биенийгээ анхнаасаа хараагүй болохоор өдий хүртэл явжээ.
Анх Зоригт ахаа гэдэг байсан, сүүлдээ тэгээд Зори болсон доо. Өдий зэрэгтэй ингэж яваа нь анхнаасаа хатуу гараар бие биедээ шаардлага тавьдаг байсаных. Цагаа яс барьдаг, хэрүүлтэ й байдаг. Эхний гурван жил хэрүүлтэ й байсан, дөрөвдэхь жилээсээ өнгөрөөдөг болоод тавь-дахь жилээсээ бие биенээ ойлгодог болсон.
Бурхан бид хоёрыг салгадаггүй юм. Хувь тавилангаар л учирч олон уран бүтээл гаргасан байх.
Жоохон түргэн ууртай манай Зоригт. Нүд нь томроод нүүр нь улайгаад аймаар шүү дээ.
Ажлын үеэр арх и дар с хэрэглэж ажил алдагдуулаагүй мундаг зан чанартай” хэмээн ярьж байв.
