Эрхэмсэг дүр төрх, донжтой яриагаараа олны анхаарлыг татаж чаддаг бүсгүй бол хийлч Дээгий буюу Ч.Дэлгэрцэцэг.
Хийл хөгжим тоглох авьаяасаараа Монголдоо төдийгүй дэлхийд шагшигдаж яваа. Тэрбээр хэлэх гэснээ хэнээс ч эмээхгүй хэлчихдэг, нээлттэй нэгэн.Цахим хуудаснаа “Хүний сэтгэл гэдэг угаас тогтворгүй сайхан, муухайд зэрэг тэмүүлж байдаг бурха н чөтгөртө ө зэрэг загнуулж байдаг зүйл… За үүн дээрээ сэтгэл гутрал залгачихвал бүүр үхэх, амьдрах 2 хүслийн туйл, ширүүн тэмцлийн асар том урсгалд орж сэтгэл хөлөө алдахын нэр юм
Нэг бол ажиллаад алаад өгмөөр, нэг бол юу ч хийхгүй хэвтээд л баймаар, нэг бол сайхан үг хэлээд бүхнийг ойлгомоор, нэг бол хогийн гаруудад шууд зайл гээд үнэнийг нүүрэн дээр нь хэлмээр, нэг бол бардам байж толгой дээгүүр явмаар, нэг бол чадахгүй мэдэхгүйгээ гайхан өчүүхэн жижиг баймаар… гэх мэт нэг бол бүхнийг хайрламаар, нэг бол хорвоо ертөнцийг үзэн ядмаар ийм 2 туйлын дунд хаачихаа мэдэхээ хэсэг зогсов… төөрөв… айв… уйлав… хичээж, зүтгэсэний эцэст өөрийгөө танин мэдэж, нөхцөл байдлыг ойлгож, арга замаа олов…
Би юу олов гэсэн :- Сохорын газар сохор, доголонгийн газар доголон явахыг сурлаа. Хатуу байх газраа хатуу байж, хайлан байх газраа уян байж, хайр өгөх газраа харамгүй өгч, хага таших үедээ тас хийж, унавал унасан шиг унаж, эргээд тэнхэрч бас босож, уналтаасаа айлгүй алдаанаасаа суралцаж, хүний олон зан чанар, чадвараа байвал зохих газар нь хэрэгтэйг ялгаж, гаргаж, хувирч, хувьсаж сурлаа. Хүнд чадах зүйлийн хажуугаар чадахгүй зүйл байдаг гэдгийг хүлээн зөвшөөрч, чадаж болдог бас хэзээ ч чадаж чаддаггүй зүйлсийг ангилж сурлаа. Амьдралд зөвхөн хар эсвэл цагаан гэсэн хоёрхон өнгө байдаггүй, таг дундуур саарал амьдрал хамгийн их байдгийг, цаашлаад солонгын 7 өнгө шиг олон талбар байдгийг ойлголоо. Өөрийгөө ийм байх ёстой, тийм байх ёстой гэсэн баргийн саванд багтахгүй ганган зарчмуудаа гээж, байж болох бүх саванд урсаж орохыг сурлаа.
Өөрийгөө ойлгохын хэрээр бусдыг илүү ойлгож сурлаа. Өвдөлт гэж юу байдгийг мэдэрсний дараа хүний сэтгэлийг хайр найргүй дэвсэлдэг хүмүүстэй харин нөхөрлөж чадахаа болилоо. Хөлгүй хүний дэргэдүүр гүйж өнгөрөхгүй, даруу байхыг сурлаа. Даруухан хүний амьдрал хамгийн аз жаргалтай байдгийг ухаарлаа” гэв.
Б.Эрдэнэтуяа Тукана
