Түүнийг дуулж эхлэхэд уул тал өндөлзөж, намсаж, үүлс хөвж, нуур аяархан мэлмэрнэ. Дуулахад нь хүмүүс нутаг, аав, ээж, тэртээд үлдсэн бага насандаа эрхгүй очно. Хүний зүрхний ховдол бүрээр дуугаа хадааж, сэтгэлийн доторх түмэн үймээнийг онгичихдоо тэр үг бүрийг эгшгээр амилуулан хүний сэтгэл зүрхэнд “өрж”, хоолойныхоо цараагаар амьтай бүхэн рүү түрж дуулна.
Түүний цуурайтуулсан аялгуу бүхэн сэтгэлийн нуур руу юүлж, давалгаалж, эргээсээ халина. Монгол Улсын Ардын жүжигчин Шарын Чимэдцэеэ гэх гайхалтай эмэгтэйг бид зуун дамнан ингэж л сонсож ирсэн. Хязгааргүй, төгсгөлгүй, зах нь үл харагдах тал нутаг шиг дуусаж, дундрашгүй, ширгэшгүй хоолойтой тэр өнөөдөр ч залуу сайхан үеийнх шигээ цангинуулан дуулж байна. Харьшгүй авьяас гэж л энэ байх.
Тэгвэл өнөөдөр түүний 67 насны төрсөн өдөр тохиож байна.
Авьяас билгээрээ онцгойрдог түүнийг амьдрал эгэл, энгийн мөртлөө эрхэмсэг туулж яваа. Тэрбээр Монголын урлагт 50 гаруй жил зүтгэж буй билээ.
