Алаг нүд, сэтгэл татам инээмсэглэл, олон сайхан киноны дүрээр бидний сэтгэлд хоногшсон Монгол Улсын гавьяат жүжигчин Н.Батцэцэгийг танихгүй хүн ховор.
Түүний тоглосон кинонуудыг нэрлээч гэвэл захын хүн “Их бүрдийн домог”, “Суварган цэнхэр уулс”, “Гэрлэж амжаагүй явна”, “Жинжиймаа” гээд жагсаах биз.
18-хан настай жаахан бүсгүй Монголын кино урлаг хэмээх том айлд хөл тавьснаас хойш өдгөө 45 жил монголын кино урлагт зүтгэж буй тэрээр ханийнхаа хайрыг хамгийн их үгүйлж байгаагаа нэгэн хэвлэлд дурсчээ.
Тэрээр “Ханийн хайр бол ерөөсөө халамж юм. Хүн бодохдоо алт мөнгө зүүлгэж, хаусанд амьдруулж, үнэтэй машин авч өгөх нь хайр мэт эндүүрдэг. Энэ бол хэрэглээ. Аяндаа нас ахихад аль нь хайр, юу нь хэрэглээ гэдгийг ойлгодог.
Эдлэхийн хэрээр сэтгэл ханадаг бол хайранд ханадаггүй. Би лапшанд их дуртай. Манай нөхөр намайг ажлаас ирэх дөхөхөөр хоолныхоо гурилаа хийх үү? гээд л хэд хэд залгана. Би үүнийг нь маш их үгүйлж байна даа. Тэр л хайр, тэр бол халамж…” гэж хоолой зангируулан ярьжээ.
