Найман настайдаа Улаанчулуутын хогийн цэг дээр очсон тэрбээр 17 нас хүртлээ тэнд өсчээ. Бичиг үсэггүй, харанхуй амьдралаас өөрийгөө аварч чадсан тэрбээр одоо гэргий, үр хүүхдийн хамт амьдарч байна.
Өсвөр насандаа ар.хи ууж, хогийн цэгт амьдралаа өнгөрүүлсэн ч Өөрийгөө Өөрчилсөн түүнийг залуу үеийн үлгэр жишээ төлөөллөөр нэрлэж байна. Намайг найман настай байхад аав минь өнгөрч ээж минь а.рхинд орсон. Ээж аав хоёр маань хоёулаа төмөр замын чуулганд дуучин хийдэг байлаа.
Ер нь бол боломжийн л айлын хүүхэд байсан гэж хэлж болно. Аав өнгөрч ээж а.рхинд орсноос хойш дүү минь асрамжийн газар очиж, би улаан чулуутын хогын цэг дээр амьдрахын эрхэнд тэмцэж байсан.
Хуванцар лааз цуглуулж хоногын хоолны мөнгөө цуглуулж арай хийж а.мь зогоодог байсааан. Эвдэрхий машины бүхээгэнд цаас овоолж овоохой босгож амьдардаг байв. Улаан чулуутын хогын цэгнээс хамгийн эхэнд сурсан зүйл маань а.рхи ууж та.мхи татах байв.
Тийм хар бараан газраас ийм л юм эхлээд сурна шүү дээ. Сургууль соёл гэж яваагүй учир бичиг үсэг мэдэхгүй. Харин сайн санаат хүмүүсийн дэмжлэгээр бичиг баримттай болж сургуульд сурсан.
Бичиг үсэг юу ч мэдэхгүй ч шууд л 9-р ангид л сурж эхэлсэн. Ангийхаа болон багш нарынхаа тусламжаар бичиг үсэг хурдан сурж 11-р ангиа онц дүнтэй төгссөн. Одоо СУИС-д дуучины мэргэжлээр сурж байна аа. Улаан чулуутад өнгөрүүлсэн он жилүүдээ нөхөх гэж хичээсээр л явна.
Залуучууддаа хэлэхэд а.рхи сэтгэлийг э.мчилдэггүй юм шүү. Би ч өөрийн му.у зуршалаа хаясан. Найман настайдаа Улаанчулуутын хогийн цэг дээр очсон тэрбээр 17 нас хүртлээ тэнд өсчээ.
Бичиг үсэггүй, харанхуй амьдралаас өөрийгөө аварч чадсан тэрбээр одоо гэргий, үр хүүхдийн хамт амьдарч байна. Бахархаж байна.
Бичлэг үзэх