Б.Цэцэг: Аав нь аав шиг, ээж нь ээж шиг л байх хэрэгтэй… Хамтарч хүүхдээ хүн болгох төлөвшил шууд л суучихдаг зүй тогтол огт биш л дээ… Нцэг эх салсан ч хүүхэд аавтайгаа бас ээжтэйгээ л үлдэх ёстой. Амьдралд юу эс тохиолдох вэ муудна сайдна, сална сарниж алга болно. Гэвч дундаа үр хүүхэдтэй болсон бол ухаан зарж л амьдрах хэрэгтэй. Томчууд амьдралаа үрсэн мэт хэсэгтээ хямардаг ч үр хүүхэд үрэгдэж үгүй болох ёсгүй мэт… Саллаа гээд л хүүхдээсээ давхар салчихдаг сэтгэл зүйг би огт ойлгодоггүй. Хамт л хүүхэдтэй болж, хамт л төрүүлэхдээ баярлаж цэнгэсэн бол яг тэр мэдрэмжээ үр хүүхдээ анх өлгийдөж авсан сэтгэлээ салахдаа гээчихдэг байж болохгүй. Хүүхдээ аваад үлддэг нь ээжүүд ихэвчлэн байдаг тул аавынх нь үүрэг хариуцлагыг үүрүүлэх орон зайг хүүхэддээ үлдээж байх хэрэгтэй юм шиг. Бид салсан ч хоёр биедээ хатуурхаж дунд нь үр хүүхдээ бэтгэрүүлж, өнчрүүлж, дутуу мэдрэмжтэй өсгөнө гэдэг том тэнэглэл мэт… Хааяа ч болов аавтай нь уулзуулж, хайраар дүүргэж хамтран хүүхдээ өсгөх орон зай үлдээж байгаарай. Ярилцаж чадахгүй түвшинд хүрсэн байсан ч ямар ч эцэг эх хүүхэдтэйгээ ойлголцож чаддаг тэр л өчүүхэн зайг тэр хэвэнд нь үлдээчихэд л болчихдог. Би ч алдаж онож л яваа болохоор бусдад зөвлөх эрхгүй л санагддаг, харин хүүхдийн зүрхийг дүүрэн амьдруулахын тулд чөтгөртэй ч нөхөрлөхөд бэлэн л байдаг. Би хэлдэг юм. “Чи миний охины аав тул чамд муу явах эрх байхгүй” гээд л тулгачихдаг. Тэгэхдээ үргэлж сайн сайхан амжилттай л явдаг юм. Түүгээр нь ч бахархдаг. Юугаар ч сольж арилжиж боломгүй аав, ээж гэдэг зүйлийг тэд л биднээс хүсэж байдаг. Орчлонд ирэхэд нь баярлаж байсан шигээ л тэр л сэтгэл зүйгээрээ тэр л хайраар үргэлж үрээ хайрлаж эцэг шиг эцэг байхад л болчихож байгаа юм. Амжилт аав ээжүүдээ энэ жилийн том ажил өнөөдрөөр эхэлж байна, хамт л сурч, хамт л том болгооцно доо. Ямар өмнө нь аав ээж байсан туршлага байх биш дээ, тийм ээ.