Мөнхөөгийн сэтгэл зүрхийг далдын ямар нэгэн хүчин зүйл өөрийн эрхгүй гижигдэн сэрээжээ
Энэ нь юу вэ гэвэл Цэвэлмаагийн өмссөн самбай адил нимгэн даашинзны цаанаас нэвт харагдах махлагдуухан гуя хас чилгэр хөлийн булчин нүцгэн шахуу цээжин биенд нь дэндүү гэмээр зохицсон хөөрхөн томбогор хөх байлаа. Бат Солонгос яваад гурван жил боллоо. Энэ хугацаанд Цэвэлмаа янз бүрийн юмтай байх нь мэдэгдээгүй. Би баяр ёслол, амралт, ажлын үеэр хэд хэдэн удаа гэрээр нь ороход л байдаг байсан
Их журамтай юм шиг байгаа юм. Эр эм ер нь хэн ч бай хань ижилдээ хичнээн үнэнч журамтай байлаа гэсэн амьдрал болсон хойно биологийнхоо шаардлагаар хүссэн хүсээгүй секс хийж л таарна ш дээ. Би ч гэсэн муу ханиа алдсанаас хойш эмэгтэй хүнтэй энгэр зөрүүлэхгүй хорвоог хэрхэн барна даа л гэж өөрөө өөртөө тангараглаж байсан. Болдоггүй юм билээ хөөрхий энэ муу Цэвэлмаа хажууд нь хань ижил нь байхгүй болохоор уйдахдаа хааяа ирж надад тус дэм болох юм даа. Нас залуу цус шингэн ийм сайхан хүүхэнд хараа чилээж хайр зарлах харчууд хаа мундах билээ дээ. Гэсэн ч мань тэр болгонд өгдөггүй ч орон байр орчин нөхцөл нь бүрдсэн үед сэтгэл нийлсэн хүнтэйгээ бол буцахгүй л байх л даа” Мөнхөөгийн энэ бодлыг Агаа намайг түшээд буулгаадахдаа” гэх Цэвэлмаагийн аяс ялдамхан дуу сарниулав. Энэ үг Мөнхөөд “Загатнасан газар маажив” гэгч болж ухасхийн босч хоёр хөөрхөн хөхтэй цээжийг нь нүцгэн биендээ наан салтаадан өргөөд буулгахдаа халхавчгүй шахам эрхтэнийг нь илээд авчээ.
– Хүүеэ. Та яаж байнаа.
– Чамайг унагачих вий гэж сандрахдаа жаахан эв хавгүй хүрчихлээ. Уучлаарай.
– Үнэн болов уу.
– Үнэн, үнэн.
– Ээ мэдэхгүй дээ. Юу л бол доо. Цэвэлмаа ингэж хэлэхдээ айлгүйтсэн харцаар инээмсэглэн бөгсөн биеэ тонтогонуулсаар гал тогооны өрөөнд ороход Мөнхөөгийн өнөөх нь аль хэдийнээ өндийчихсэн байжээ. Хараахан эх болоогүй Цэвэлмаагийн томбогор хөх, атга дүүрэн бумбалзах бүлээхэн нандин эрхтэнийг бодохоос Мөнхөөгийн бvx биеэр нь цахилгаан гүйдэл нэвт шувт харвах шиг болж нөгөө муу нь байж суухын аргагүй чинэрэн зовооход “Цээгий чи юу хийгээд байна. Нааш ир дээ” гэж өөрийн эрхгүй зүрх алдан дууджээ. Цэвэлмаа ч “За одоохон” гэсээр гуя хасаа гаргасаар хажууд нь ирэхэд зэргэцээ суулгажээ.
– Би чамд сонин ч гэх үү муухай ч гэх үү сонин юм хэлэх үү
– Хэлээч дээ
– Харин уурлахгүй бас хүнд хэлэхгүй биз
– Хэлэх үгнээс чинь л болно доо
– Чамайг нэг сайхан үнсчих үү
– Тиймхэн үг асуугаад байхдаа яадын. Ийм үг хальт сонссон Мөнхөө Цэвэлмаагийн нүцгэн цээжийг биедээ наан дух, хацар, нүд уруулыг нь шүлэнгэтэн үнсэж байснаа хэлийг нь хөхөж далаар нь хэвтүүлэн дотоожийг нь яах ийхийн зуургүй шувтлахад “Өө ийм үнсэлт байсан юмуу та бид хоёр чинь худ ургийн улс биз дээ.”Ингэж яаж болдог юм бэ. Бос л доо. Ямар ичиж үхмээр юм. Болиоч” гэж үглэн Мөнхөөгийн бүдүүн хар очих газраа аль хэдийнэ хүрчихсэн байлаа. Олон сар хоног ийм ажил хийгээгүй байсан болоод ч тэр үү «Цэвэлмаагийн дур хүсэл тэр дорхноо тэсэхийн аргагүй оволзоод ирэх нь Мөнхөөд мэдэгдэж байлаа. Санасандаа хүрсэн Мөнхөө түүнд яг л ховсдуулсан мэт өөрийн дур хүслээ барьж ядан Цэвэлмээгийн бие болоод тонтгор хөхийг нь үнсэхийн хажуугаар удаан хугацааны турш шагнаагүй бор найзаа хүчтэй гэгч нь араас, нь бүлж байлаа. Энэ нь ч Цэвэлмаад тун таатай санагдсан уу гэлтэй “Тиймээ, сайхан байна” гэж дуу алдах Мөнхөөд улам бүр хүч оруулж байлаа. Ийм сайхан хүүхнийг урьд нь эдэлж байхгүй яав аа гэсэн бодол толгойд нь эргэлдсээр хүчтэй хэд түлхээд дуу алдан тавьлаа. Энэ сайхан жаргалын дараа хэсэг дээшээ харан хэвтэв.
– Бид хоёр тун ч муухай юм хийж байна даа.
– Юу нь муухай гэж. Хүний л хийдгийг хийлээ ш дээ.
– Та чинь Батын ах биз дээ.
– Тэр чинь холын хамаатан болохоос ямар төрсөн ах дүү биш
– Гэлээ ч гэсэн дээ. За тэр ч яахав. “Айвал бүү хий, Хийвэл бүү ай” гэдэг биз дээ. Тэгээд ч би ганц бие эр хүн чиний хувьд гэвэл хань ижил харьд гараад гурван жил болчихоод сураг чимээ тасарлаа. Энэ хугацаанд нэг ч хүнтэй ийм ажил хийхгуү явна гэж байхгүй ш дээ. Тэр бол хэнд ч ойлгомжтой асуудал. Тийм биз дээ Тэгээд ч ер нь ямар хамаатай юм, чи харин надаас битгий яваарай. Төд удалгүй Мөнхөө Цэвэлмааг дэргэдээ авч түүнд хэрэгцээтэй бүхнийг нь авч өгч дэргэдээ авчээ. Хорвоо гэдэг сонин шүү.
