Сэтгэл нэвт…
Монгол Улсын Ардын жүжигчин С.Батсүх…
Гоё оо, хэлээд үзсэн чинь сэтгэл огшмоор сайхан сонсогдож байна. Нэг тийм эв хавгүй, намхан, бүдүүн хүн л анх харагдана.
За тэгээд дуулахыг нь сонсвол аргагүй сэтгэл нэвт шүү дээ.
Тогтоод харвал гэнэн гэмээр тунгалаг нүдтэй, тогоотой сүү шиг халгисан сэтгэлтэй, хүүхэд насандаа гацчихсан ч юм шиг, эсвэл аль эрт хэдэн зуу насалсан мэт тийм ховор сонин мэдрэмж энэ хүнтэй гар барихад төрж билээ. Хамгийн гол онцлог нь зохиолын дууныхны нэг нэгнийгээ ижилсэн хуулдаг, ихэрлэн дуурайдаг зуршил түүнд ер үгүй.
Завханы Батсүх ахын дуулсан дуунууд зөвхөн түүнийх л байдаг. Хаанаас ч, хэнээс ч хуулаагүй, хаа газрын хэн ч даган дуурайх гээд барахгүй бүтээлүүдтэй. Тайзан дээр нэг гарахаараа буухаа мэдэхгүй. Үзэгчид дахиулаад үнэндээ л амар тавьж явуулахгүй шүү дээ. “Гоёлоо өмссөн ээж”, “Орчлонг хайрлаарай”, “Завхан гол”, “Дэжиймаа”…олон ч сайхан бүтээлтэй.
МУГЖ болчихоод гавъяатын тэмдэгээ 50 нас хүртлээ зүүгээгүй гэдэг. Өөрийгөө болоогүй гэж үзсэн учраас өөрийнхөө шалгуурыг давсан хойноо энгэртээ гялалзуулъя гэж боддог гэж тайлбарлах юм билээ. За залуу дуучид, шавь нарыгаа Завханы Батсүх шиг өргөж, түшиж, дэмжиж явдаг хүн ховор доо.
Шавь нар нь ч ам сайтай, амьдралын замд хөтөлсөн гээд аргагүй багшийгаа хайрлана. Хуурцагаа гаргахдаа хүртэл CD борлуулагч, ченжүүдэд мөнгө олж амьдралаа залгуулахад нь зориулан ес дэх цомгоо гаргаж байсан гэхээр амьдрал мэддэг,
амьдрал өвөрлөж, амьдрал түгээж явдаг хүн дээ. Шинэхэн Ардын жүжигчнээ хүлээн авагтун, тэр бол Завханы Батсүх!
