“Эмээ – энэ бол жаахан хүүхэдгүй эмэгтэй. Өөр хүмүүсийн жижигхэн охид, хөвгүүдийг хайрладаг.
Өвөө – бас л эмээ, гэхдээ эрэгтэй. Хөвгүүдтэй тоглож зугаалж, загас барих гэх мэт зүйлс ярилцдаг хүн.
Эрэгтэй эмэгтэй эмээ нар юу ч хийдэггүй, айлд зочилж ирдэг л ажилтай. Хөгшин учраас гүйж, үсэрч дэвхцэж болохгүй. Гэхдээ биднийг дагуулж паркийн тоглоом дээр тоглуулах их мөнгөтэй.
Хамт салхинд гарахаар гоё өнгийн навч, эсвэл авгалдай харах гээд байн байн зогсоно. “Хурдан яваач” гэж хэзээ ч хэлдэггүй.
Нүдний шил зүүнэ, бас шүдээ тайлаад авч чадна. Эмээ нар их ухаалаг байх шаардлагагүй. Зүгээр л “Нохой яагаад муурыг хөөж элддэг юм бэ?”, эсвэл “Өтний толгой нь аль вэ?” зэрэг асуултад хариулж чаддаг байхад болно.
Ном уншиж өгөхдөө юу ч алгасдаггүй, нэгд нэгэнгүй уншина. “Энэ үлгэрийг чамд уншаад өгчихсөн шүү дээ” гэж огт хэлдэггүй. Иймээс хүүхэд болгон эмээтэй байхыг хичээх хэрэгтэй. Яагаад вэ гэвэл, ХҮҮХДЭД ЗАВ ГАРГАДАГ цорын ганц том хүн бол эмээ юм.”
Орчуулсан: Д.Оюунгэрэл ЧҮНДЖ паблишинг